پشت پرده ناترازی‌های بازار دارو در ایران | تولیدکننده‌های دارو درباره آینده چه می‌گویند؟
رویداد ۲۴| امیرحسین جعفری: وضعیت بازار دارو به خاطر عملکرد سازمان‌های مربوطه در سال ۱۴۰۲ که منابع مالی دارو در سال ۱۴۰۳ را باید تنظیم و تأمین می‌کردند، آشفته شده است. ناترازی در دارو‌ها حتی به برخی دارو‌های داخلی و معمولی رسیده که با تداوم روند فعلی در سال آینده تشدید خواهد شد. تداوم این روند می‌تواند چالش‌های مالی بیماران را جدی‌تر خواهد کرد و تولیدکنندگان نیز با ادعای عدم صرفه اقتصادی تولید دارو، احتمال کاهش تولید را می‌دهند.
۷۴ همت به جای ۱۲۵ همت
هادی احمدی، عضو انجمن داروسازان ایران، معتقد است که تأمین مالی لازم برای واردات و تولید دارو اختصاص داده نشده و ناترازی دارو در حال شدت گرفتن است. او می‌گوید: «برای واردات دارو در سال ۱۴۰۳ سازمان غذا و دارو ۱۲۵ همت تقاضا کرد. آنچه به سازمان داده شد ۷۴ همت بود. حدود ۴۰ همت کمتر از تقاضای مورد نظر به سازمان غذا و دارو ارائه کردند. مسلم است که وقتی ارز به اندازه‌ی کافی برای طرح دارویار اختصاص پیدا نکند و همان ارزی هم که اختصاص دادند تا این لحظه به طور کامل پرداخت نشده، این ناترازی ایجاد می‌شود. بحث این است که ما چند چالش داریم، اول اینکه برخی از تولیدکنندگان به خاطر اینکه دارو‌هایشان، به جهت قیمت‌گذاری دستوری، به صرفه نیست، تولید نمی‌کنند. مثلاً قیمت تولید با قیمت فروش متفاوت است و تولید‌کننده دیگر تولید نمی‌کند. یکی از بزرگترین اشکالات ما این است که تولیدکنندگان قیمتی که برای دارو دارند، متناسب با بهای تمام شده‌شان نیست.»
چک‌های برگشتی داروخانه‌ها
او معتقد است که داروخانه‌ها دچار کمبود مالی جدی هستند و سازمان‌های بیمه‌گر نیز به تعهدات مالی خود در قبال داروخانه‌ها عمل نمی‌کنند. او می‌گوید: «نقدینگی بلای جان صنعت داروسازی شده است. علت اصلی نقدینگی هم سازمان‌های بیمه‌گر هستند که به موقع مطالبات داروخانه‌ها را پرداخت نمی‌کنند و چک‌های داروخانه‌ها مرتب برمی گردد. تا الان ۶ همت از چک داروخانه‌ها برگشت خورده است. داروخانه وقتی نتواند چک تولید‌کننده را پرداخت کند، شرکت پخش هم ناتوان می‌شود. در اصل زنجیره تأمین دارو دچار چالش شده است. در واقع سازمان‌های بیمه‌گر باید پول صنعت دارو را پرداخت کنند. تأمین اجتماعی از خرداد تاکنون ۱ ریال به داروخانه‌ها پرداخت نکرده است. ماده ۳۸ الحاقی قانون می‌گوید ۱۵ روز بعد از ارائه‌ی اسناد، باید ۶۰ درصد مطالبات داروخانه‌ها را بدهید، اما این اتفاق نمی‌افتد.»
او همچنین افزود: «تخصیص به موقع ارز دچار مشکل شده است. ارز به موقع به شرکت‌ها داده نمی‌شود. زمان برای ما در واردات و تولید نقش حیاتی دارد. وقتی از زمان خود می‌گذرد، دیگر آن ارز، ارزش ندارد. اگرچه خوشبختانه ستادی که آقای ظفرقندی برای تأمین دارو ایجاد کرده، عمکرد خوبی از خود به جا گذاشته است.»
کدام دارو‌ها درگیر ناترازی شده‌اند؟
احمدی معتقد است که با تداوم وضعیت فعلی، در سال آینده دارو‌های معمولی نیز درگیر ناترازی می‌شوند و تولیدکننده‌ها با ادعای عدم صرفه اقتصادی، وضعیت را سخت‌تر کرده‌اند. او می‌گوید: «ما حتی در دارو‌های معمولی هم ناترازی داریم و برخی از کارخانه جات داروی پلاویکس که حدود ۳۴۰ تومان بود، برای تولید‌کننده نمی‌صرفید و قیمت آن دو برابر شده، اما باز هم برای تولید‌کننده صرفه ندارد و دست از تولید میکشند. در دارو‌های وارداتی هم ناترازی وجود دارد. وارفارین هم به موقع وارد نمی‌شود و توزیع نامناسب دارد. اگر وضعیت به همین شکل ادامه پیدا کند، در سال آینده ناترازی بدتری خواهیم داشت. تا زمانیکه یک سیاست کلی درباره ارز تولید دارو نداشته باشیم، وضعیت همین است و ناترازی‌های دارو در انتهای سال بیشتر می‌شود. متأسفانه دود همه‌ی این ناکارآمدی‌ها به چشم بیماران می‌رود.»
کوبای کمونیست بیخ گوش آمریکاست و هشتاد سالیه تحریمه ولی بعد از انقلابش مثل رژیم فلان خودمون در برخی رشته‌ها مثل پزشکی و داروسازی آنقدر تربیت کرده و اوضاعش جوریه که به آفریقا و... صادر هم میکنه تا ارز خارجی بدست بیاره و حقوق پزشک و داروساز و ورزشکار قهرمان المپیکیش مثل فیلیکس ساوون اسطوره تاریخ بوکس هم بخور و نمیره... تازه واسه کوبائیها آمریکا هم بیخ گوششونه که باقایق میتونن برن و حتماً هم پذیرفته میشن و...
.
گه به سرتا پای رژیم؛ آکلاه قاضی از خودمون بپرسیم چجوریه که متخصصین کوبایی توی کوبای کمونیست گرسنه اینجوری مثل ما هموطنا عشق دلار نیستن که به عشق آمریکا و فرنگ خودشونو و کشورشونو و ننه‌شونو و باباشونو دو دستی و یامفت تقدیم میکنن و بدو بدو و با‌بهانه و بی‌بهانه پیاده یا سواره پابرهنه و کفش‌آهنین بپا و هرجوری کهتصورش رو بکنین واسه رفتن به آمریکا و فرنگ شب و روز خواب رنگی میبنند و نقشه میکشند و دزدی میکنند و بهانه میتراشند؟!
خداوکیلی؛ هنز نزد ایرانیانست و بس!